W CDiPP oferujemy profesjonalną pomoc psychologiczną i psychiatryczną osobom pochodzącym z rodzin alkoholowych. Terapia DDA w Centrum Diagnozy i Profesjonalnej Pomocy Psychologicznej prowadzona jest przez przeszkolonych w tej dziedzinie specjalistów.
“Trauma niweczy zaufanie, czyli zdolność do polegania na wewnętrznym doświadczeniu miłości i ochrony. Cechę tę pacjent nowo odbudowuje w procesie terapeutycznym. Jeżeli (…) trauma polega na nadużyciu – które samo w sobie wskazuje na dysfunkcję rodziny oraz istnienie zakłóceń w okresie niemowlęcym – wówczas można sądzić, że jednostka nigdy nie zbudowała w sobie zaufania i że jeszcze trudniej było jej wykształcić zdolność do elastyczności psychicznej.”
cytat z książki Przetrwać dojrzewanie pod red. R. Andersona i A. Dartington
CZYM JEST DDA?
Termin Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA), ma przede wszystkim charakter teoretyczny, wywiedziony z doświadczeń terapeutycznych – nie figuruje jako oddzielna jednostka chorobowa czy samoistne zaburzenie osobowości, to raczej pojęcie używane przez terapeutów, osoby z rodzin alkoholowych oraz w ruchu samopomocowym (Margasiński, 2010).
Według Sobolewskiej-Mellibrudy (2011), syndrom DDA to zespół utrwalonych, destrukcyjnych schematów osobowościowych, który posiada swoje aspekty umysłowe, emocjonalne, behawioralne i interpersonalne powstałe w dzieciństwie w rodzinie alkoholowej, utrudniające osobie z tym syndromem adekwatny, bezpośredni kontakt z teraźniejszością i powodujące psychologiczne zamknięcie się w traumatycznej przeszłości. Na skutek działania tych schematów dana osoba przeżywa i interpretuje aktualne wydarzenia i relacje przez pryzmat bolesnych doświadczeń z dzieciństwa, co prowadzi do wielu problemów w kontakcie z samym sobą oraz z innymi osobami, szczególnie z tymi, z którymi jednostka jest w bliskich związkach. Zniekształcenia te nie są przez DDA uświadamiane (Sobolewska-Mellibruda, 2011).
Według definicji A. Widera-Wysoczańskiej (2001, s. 34), DDA to: „człowiek pochodzący z rodziny, w której alkohol był problemem centralnym. Zajęty w dzieciństwie walką o przetrwanie, w życiu dorosłym ma poczucie, że nigdy nie był dzieckiem.” Można więc stwierdzić, że u osób DDA ciągle istnieją niezaspokojone potrzeby z okresu dzieciństwa. Według Kucińskiej (2002) możliwe jest wyróżnienie kilku typów DDA: wyobcowani, smutni, skrzywdzeni, uzależnieni, współuzależnieni, odnoszący sukcesy, z poczuciem niższości.
Wg Państwowej Agencji Przeciwdziałania Alkoholizmowi (2008) za podstawowe źródła syndromu DDA uważa się:
CHARAKTERYSTYKA GRUPY OSÓB Z SYNDROMEM DDA
Osoby, które wychowywały się w rodzinach alkoholowych, charakteryzują się wieloma wspólnymi cechami. Cechy te wskazują na różnego rodzaju zaburzenia, które utrudniają Dorosłym Dzieciom Alkoholików prawidłowe funkcjonowanie. W świetle teorii, że rodzice są pierwszymi a zarazem najważniejszymi osobami dla dziecka, dorastanie w jednej rodzinie z alkoholikiem nie sprzyja budowaniu i odkrywaniu prawidłowego obrazu własnej osoby. DDA żyją w przeświadczeniu, że niezdrowa atmosfera domowa panująca w ich dzieciństwie była spowodowana przez nich, a życie poświęcają w imię bycia odpowiedzialnym. W rodzinie alkoholowej następuje zamiana ról: dziecko staje się rodzicem, a rodzic dzieckiem, dzieci przejmują obowiązki rodziców, rezygnują z własnych potrzeb i pragnień. Ponieważ ich potrzeby nie były ważne, w nawyku mają postrzeganie osobistych dążeń jako coś niestosownego. Pragnienia własne wywołują u nich przenikliwe poczucie wstydu i winy (Cermak i Rutzky, 1996).
Zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem:
WIZYTY PROSIMY UMAWIAĆ TELEFONICZNIE POD NUMEREM TELEFONU:
Terapia DDA jest poprzedzona konsultacjami. Każde spotkanie trwa 50 minut.
W przypadku braku połączenia prosimy o kontakt w formie wiadomości sms lub wiadomości email.
Nasz adres email to: info@psychologursus.com.pl